*****
Stałam naprzeciwko grupy i mówiłam, że po tym co zrobili mnie i mojej sztuce i moim bliskim to nie ma szansy aby
mogli się zrealizować w tym mieście, a chyba i wszędzie. Było ich wielu, chociaż wszystkich twarzy jakby nie widziałam i tylko ten jeden odpowiedział z cynicznym uśmieszkiem, że dadzą sobie radę. Nie sądzę bo karma działa .
Miałam w tej scenie tyle pewności siebie jaką daje siła perfekcyjnie fizycznej postawy.
To mi się wygasza już po kilku godzinach przebywania w smogu, kiedy to nieomalże czuję jak puchnie każda komórka mojego ciała co skutkuje nieporadnością i wystawia na ataki...
Sen tej nocy, ale i prawda z życia wzięta.
*****
Teraz będzie o realu, którego historia i stara i całkiem niedawna i jeszcze jeden obiekt na wystawę i symboliczny bardzo i ideologicznie uzasadniony...
Nie może ta wystawa zaistnieć tam, gdzie smog już po krótkim czasie uniemożliwia mi panowanie nad całokształtem przedsięwzięcia, i poszukiwanie takiej przestrzeni to teraz priorytet. Zdjęcia i opis nie wystarczą, ale te
będą pomocne.
Karma wraca i wróci tym bardziej, że nie było w moim działaniu najmniejszej bodaj potrzeby kogokolwiek wykorzystywać, a tylko być pomocną.
Ta sekwencja jest skutkiem wielu czynników i tak jak i tamtych dotyczy mnie także osobiście, chociaż dziś coraz bardziej wydaje mi się, że bronić pewnych wartości w świecie emocjonalnej demagogii jest utopijne i nierokujące, ale dla porządku trzeba i to wykonać i zaczęłam dziś już bardzo wcześnie rano.
Nagrobek Andrzeja Munka wykonała Barbara Zbrożyna. Jest o tym, bo w tej historii wątek, w którym pojawia się Reżyser w postaci kilku po Nim pamiątek i scen jakby z "Eroiki" czy "Zezowatego szczęścia" ...
To kolejne z bólem wielkim pisanie...
"Krigsgefangenenpost- to brzmi jak tajemnica
Krigsgefangenenpost- to pociągów dalekich świst,
Krigsgefangenenpost- to twój dom, numer i ulica
Krigsgefangenenpost- to czekanie..." 
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz