436

  Internet to potęga i można dzięki niemu podpatrywać działania niektórych i robię to. Tak zupełnie na marginesie to ciekawe gdyby jedna z osób na FB sprostowała, że jej portret z dzieckiem,  jest mojego autorstwa a nie jej autoportretem, to by też miał tyle polubień?

     Teraz o innej, która

nie wygląda dziś na uduchowioną artystkę, a tak bardziej wiedźmowato. Chociaż uznana i prace jej przez niektórych cenione, to ja nie specjalnie przed nimi na kolanach. 

     Tamte jej, z wystawy w BUW, były gorsze. Piękna to przestrzeń dla pokazania prac i  dostałam propozycję, aby tam swoje wystawić. Mało ich wtedy miałam i tylko te grafiki postanowiłam wystawić. A. P. wtedy w  życiowym kryzysie i zaproponowałam jej, aby wystawiła swoje prace razem ze mną. Jeszcze była jedna z takich co się  nie mogły pozbierać,  J.D. i ta została kuratorką.

            Dlaczego potem ta pracownia przy Dobrej i niedokończone tam działania. Smog, i jak się dziś wydało, nie tylko smog, zrobiły że mnie wraka totalnego, który próbował walczyć, ale nie dał rady.

     Pracownia A. P. w Milanówku, którą mi udostępniła, i za to jej chwała, to był dla mnie wtedy wielkie wsparcie, ale na krótko i nie minął miesiąc jak mnie wystawiła ( nawet kąta w piwnicy nie użyczając) i w ten sposób skazała na to mieszkanie upiorne nieopodal. Wkrótce znalazłam w Grodzisku bardzo dobre, ale było już za późno. Kaucja wpłacona w Milanówku i więcej się nie dało. 

       Mimo wszystko, że upiornie zimno i spać nie można było, bo lodówki sklepu pod mieszkaniem, huczały i inne incydenty, to bym walczyła dalej. Gospodyni historię zakończyła brutalnie w czasie, kiedy składałam wniosek o emeryturę. Całkiem sensowne pieniądze, wypracowane jeszcze za komuny. Stało się. Nie byłam wtedy w takiej formie żeby być w Grodzisku dobrze zrozumianą. 

       Nie, to nie jest rozdrapywanie ran jako sztuka dla sztuki, analiza, a nie zagadywanie problemu, czyli ucieczka od.  To jest wyjaśnienie dlaczego dziś Grodzisk i ten tu projekt jest tylko literaturą. 

        Od tamtego wydarzenia w Milanówku następne są już tylko jego konsekwencją. Koszmar pod Częstochową, potem Międzyborów, horror w Warszawie, potworność w Kuligowie po raz pierwszy i potem drugi, masakra w Owczarni, potem znów tragedia w Warszawie.

         Ale to nie znaczy, że nie sięgnę do jeszcze starszych historii. 

          Przemoc miewa różne emanacje i mieni się często obroną jakichś wyższych wartości, a jest zwykłym znęcaniem się nad kimś, kto nie może się bronić. 

          Dziś mam czystą, zadbaną i ciepłą pracownię, myję się w źródlanej wodzie i zdrowie wraca, tylko z nogą mam problem i gdyby to było dawniej, tak jak było, to znaleźli by się tacy, którzy by mi "pomogli" i skończyłoby się to kalectwem.

             Wiele z historii nie jest ważne i chociaż korci mnie żeby opisywać incydenty to zaniecham o tych, które mają charakter tylko osobistych porachunków, a zajmę się jednym z tych, znaczących więcej. 

Taka niemoc i chociaż lepiej się czuję niż w niedzielę to mam pewne podejrzenie, że to jednak delta z łagodnym przebiegiem jak to u zaszczepionych. 

A jak mam, to teraz nie będę starać się o zlecenie na portret, bo taki tu też chciałabym namalować, a do tego sztalugi, farby, płótno z Warszawy przywieźć., co teraz  nie do zrobienia i raczej trzeba mi poleżeć.

Pytanie, czy jak mam deltę to mogę kogoś zarazić, bo wyjść do sklepu muszę koniecznie.

*****

Nie mam pieniędzy na adwokata i będąc teraz w tych komfortowych warunkach, które pozwalają mi na życie i pracę, będę tak analizować różne wydarzenia, a to czasami humorystyczne ale więcej tych porażających. Nie o wszystkich, bo bym nic innego robić nie mogła.   

                           

          

        

        

        

         

         

           

            

         

        

        

435

         

          

         Pierwsza taka miała wady, a to z pośpiechu wynikające, ta już jest perfekt.

Przygotowawszy sobie to i więcej, bo konsekwentnie plan staram się wykonać, a tu wczoraj wieczorem jest: katar, ból głowy, bóle stawowo -mięśniowe, utrata apetytu, kaszel, gorączka...

Weszłam na internet, żeby porównać objawy i wyszło mi, że to nie delta tylko przeziębienie.

Witamina C i teraz nawet bym coś zjadła, ale mi się do sklepu nie chce iść.

****

Czas słabości wykorzystałam na internetowe odwiedziny dwóch i żeby nie było że ja taka nieludzko zdystansowana i bez emocji to wprost: żmiji, zołz, wywłok, wiedźm, wampirzyc, ...i *****.

Ja im niczego złego zrobić nie chciałam i nie zrobiłam, a rewanż to moja masakra.

Miałam zrobić grafikę " Niebezpieczne związki" inspirowaną jedną z końcowych scen filmu pod tym samym tytułem i nawet sobie wyobraziłam jak dobra by była.

Zaniechałam po raz kolejny, podobnie jak wielokrotnie zawieszalam głos w sprawie, a przemoc karmi się milczeniem.

Moja kulawą fizyczność wbijała mnie za każdym razem w dół tak głęboki, że wydawało mi się że głos stamtąd nie może być słyszalny.

Na moim blogu wielokrotnie napotkałam o tym czy tamtym przypadku, w zbiorze, który powinien dać świadectwo prawdzie, to literatura porażająca.

Żeby móc o wszystkim pisać chciałam dojść do lepszej formy, co jest procesem w toku, wymagającym czasu i pomimo tej teraz zapaści, postępuje. 

Nie chciało mi się iść do sklepu, ale żelazny zapas płatków owsianych i jogurt migdałowy to moje pożywienie od lat wielu, czasami raz na dzień i czasami bez jogurtu ...

Jak już powiedziałam A, to wypada powiedzieć więcej. Jest taki przypadek, który jak leitmotive, spina całe ćwierćwiecze. 

432

   

Moja mała historia sztuki.

Mała, ale z wielkimi nazwiskami. Mała, bo wybrani artyści tworzyli prace, które mnie interesują najbardziej, czyli fakturowe i w większości te, które miałam szczęście widzieć na własne oczy.Tak to jest jakaś potrzeba osobista, że jedni wolą kolorowe płótna, a inni preferują faktury .

Nieszczęściem dla wielu takich prac jest ( jak do tej pory) niedoskonały sposób pokazywania ich przez zdjęcia. Dlatego wielu odbiorców, patrząc na reprodukcje i nie widząc nigdy w galerii oryginału, nie jest w stanie odebrać właściwie. 

        Moje także dużo tracą przedstawione jako płaskie, a robiłam różne i piaskiem warstwowo nakładanym i masą akrylową odciskanie i nakładając betonowe ciasteczka i z ciętych w różny sposób kartonowych rurek i płótno drapując w różny sposób, ale najbardziej lubię falistą tekturę i ogrom możliwości jakie daje.

       Dziś o dwóch Wielkich Artystach, których miałam szczęście spotkać. Nigdy nie zapomnę jak widząc moją pracę z kartonu Roman Owidzki zapytany przeze mnie "Panie Profesorze, robić?" zaklaskał w ręce i z entuzjazmem -"Robić, robić!" I potem miałam szczęście przez jakiś czas, w mieszkaniu przy Radnej, mieć pięć dużych prac Romana Owidzkiego. Galeria domowa- organizowanie pokazów dzieł sztuki dla grona znajomych.  Dla tych, którzy patrzą na zdjęcia prac Romana Owidzkiego, uświadamiam, że są także takie

 wykonane z grubej, twardej tektury, ciętej i montowanej przestrzennie do płyty podobrazia. Różny sposób wykończenia farbą, raz gładko inne piaskowaną fakturą i w stonowanych kolorach ziemi. Przy okazji kilka słów o mieszkaniu państwa Owidzkich, którzy już wtedy wiekowi i bardzo piękni taką niedzisiejszą urodą pięknoduchów w mieszkaniu przy Kruczej z minimalistycznym wystrojem i meblami z lat 60.

Prace Romana Owidzkiego można zobaczyć w Muzeum Narodowym w Warszawie, w Muzeum Sztuki w Łodzi, w Muzeum ASP w Warszawie. Są też w licznych prywatnych zbiorach w kraju i za granicą.

Tu jest miejsce na wybór prac z internetowego katalogu, ale uwierzcie mi na słowo, że zobaczyć dzieło sztuki można tylko patrząc na nie własnymi oczami

Drugim Wielkim i ciepło patrzącym na mój karton, dotykając z uznaniem i powtarzając to swoje powiedzenie o pięknej " faksturze" , spotkany w Grodzisku Mazowieckim-Tadeusz Łapiński i chociaż bardziej znany jako grafik, to jego opowiadanie o swoich fakturowych pracach, które szczęśliwie zapisał na filmie Krzysztof Wasilewski, to jest wszystko.

Tak więc tworzenie fakturowych to potrzeba osobista i nie można jej klasyfikować w kategoriach lepszą czy gorsza. Warto natomiast wiedzieć o innych, aby mając pojęcie oceniać przekaz formalny i ideologiczny dzieła.  Sztuka współczesna wymaga wiedzy i to także jest jej wielkie wyzwanie, takie ćwiczenie dla mózgu i raz jeszcze próba, że może to obudzi ten organ. 

       Poniżej cytat z książki Bogny Szafraniec o Marii Bujakowej, twórczyni gobelinów.

" Pytana pod koniec życia, czy sytuuje się po stronie rzemiosła czy wolnej twórczości, odpowiedziała " Stoję na straconych pozycjach" powiedział kiedyś o sobie Tadeusz Brzozowski. Ja też. Nie wiem na pewno kim jestem dzisiaj-kiedy sztuką może być właściwie wszystko, chyba bliższą jestem rzemiosła, bo najpierw muszę mieć materiał, widzieć surowiec i dotknąć go, potem znaleźć dla niego kolor i dopiero przejść do kompozycji. Od materii do idei, a nie odwrotnie."

I tu mi się przypomina jeszcze jeden artysta, twórca przepięknych akwarel, mój profesor rysunku odręcznego w Technikum Architektoniczno-Budowlanym im.St.Noakowskiego w Warszawie, Tibor Csorba, który nie ograniczał sposobu wypowiedzi i też mówił, że "Sztuką może być wszystko". 

      Ja szukałam materiału do idei, która na początku, i tym najlepszym okazała się być tektura falista, co nie znaczy, że to upodobanie zamknęło temat i tak się dzieje, że inna idea wynika z samego materiału, który się pojawia po drodze.

   Tu mogłoby być zdjęcie kompozycji z dębowych klepek z beczki. " Piąte klepki", którą jakieś trzy lata temu zrobiłam.

       Wielki Twórca, o którym  napiszę w innym odcinku, - Tadeusz Kantor, w 1980 , na wieść, że niejaki Wałęsa rozpoczął rewolucję. powiedział: " Dobrze robi, ale lepiej jakby zaczął od rewolucji w sztuce". 

                                    *****

Na moim profilu FB udostępniła post z pracami El Anatsui, który to artysta urodzony w Ghanie tworzy gobeliny z różnych prostych materiałów jak kapsle od butelek, aluminiowe tacki, czy inne  opakowania. Tworzy wielkie gobeliny dla galerii w USA, prace na aukcjach Sotheby czy Christie osiągają bajońskie sumy. I to nie jest żadne wynaturzenie, kiedy ja tnę na kwadraciki tekturę z kartonów po owocach i nasączając je politurą łączę lnianym sznurkiem.

                 

                                 *****

      Znam losy wielu rewolucjonistów w sztuce i nie żyło im się lekko, niekomercyjni i idący w zaparte w tym swoim działaniu, tworzyli wyłomy w murach absurdu, bo jest nim paradoks, że chcemy aby nas słuchano a zatykamy uszy kiedy mówi ktoś inny.

    

"Czarna skrzynka"

Czarna skrzynka to zapis lotu, a nie obiekt, który pojawia się tylko po katastrofie.

Czasem jest jeszcze trudniej i 

dostać można takiego kopa, że już poza galaktykę lecisz, ale robisz dalej.

434

       Dziś w Warszawie. Źle znoszę te, nawet krótkie, pobyty i to nie dlatego, że nie było tego czy tamtego, a srebro w płatkach takie drogie. Taki dzień trafiłam z darmowymi przejazdami WKD i ZTM i piękną pogodą, ale czuć się lepiej zaczęłam dopiero po kilku godzinach od powrotu do Grodziska.

      Powtarzam się, wiem, ale raz jeszcze o tym, że gdybym taką pracownię miała wcześniej to mocnych by na mnie nie było.

        To, że teraz do wykonania tu tylko  ten plan minimum, to działam z pełną determinacją.

       Dla wielu niezrozumiałe jest, że dla mnie to idealne mieszkać w pracowni i lepszego miejsca sobie nie wyobrażam. 

        Działam i chociaż nie wszystko się układa pomyślnie, to że z dnia na dzień czuję się lepiej pozwala przetrwać. Praktycznie to dopiero zaczynam akcję. Tak wyszło i nie tylko z przyczyny, że fizyczność trzeba było dźwignąć na znośny poziom. 

      Druga w nocy, ale nie zasnę dopóki się nie opłuczę i nie umyję głowy... Zrobione.

        Spać. Nie sypiałam w przeszłości tak jak trzeba. Wielu było takich, którzy bardzo o to dbali abym spała jak najkrócej, a to prowadzi do dysfunkcji organizmu i nie ma się co dziwić skutkom. Bardzo często sama z siebie "zarywałam" noce żeby zrobić jak najwięcej odkładając wypoczynek na później.

       Tak było. 

      Notatki z dnia na dzień.

Bardzo mi było trudno wrócić po latach do tych prac. Nie dlatego, że brakowało mi pomysłów, a z zupełnie innych powodów.

Przełamać się i zrobić to wysiłek, a zaczęłam od dosyć trudnej i materiał nie sprostał wymogom, dlatego w takim szkicu zostawiłam i będę tropić lepszy karton. Ale na tle wydarzeń z przeszłości to jest to wyczyn z mojej strony. 

       

         

        

      

 

433

  Być może, że gdybym pół roku temu była tak sprawna jak dziś (pomimo, że ekstremalnie zmęczona) to by nie było tej historii. Stało się i trzeba było sobie z tym poradzić. 

Nie byłam w tej akcji sama i wielkie wsparcie Centrum Kultury w Grodzisku Mazowieckim pozwoliło i te trudne ostatnie trzy miesiące przetrwać.

Dziś kotki już znalazły swoje domy i dobre ręce.

*****

Posty będą tak trochę nie po kolei i wcześniejsze za czas jakiś. 

                  Trochę zamieszania w planach i trzeba ułożyć grafik na nowo, a do tego wykonać nowe prace. To wciąż jakby zastępcze, ale ambitnie.

           

Taka ulewa, że ulice momentalnie zamieniły się w rzeki. Najgorszą nawałnicę przeczekałam, ale wracając niejedną uliczkę-strumyk głębokości krawężnika, w bród pokonywałam. Dobrze, że jest tak ciepło.

*****

Akcja "Koty" zakończona. Kiedy użyczono mi tego miejsca na pracownię i od momentu kiedy je zobaczyłam pomyślałam "Idealne". Był koniec listopada ubiegłego roku . Po kilku dniach na schodach prowadzących do nieużywanej piwnicy, zobaczyłam rudo-białego kota. Dzika była, bo jak się okazało później, kotka i trzeba było czasu, aby ją oswoić żeby się dała złapać i wysterylizować. Może gdybym była w lepszej formie poradziłabym sobie z tym wcześniej. Po poprzedzających wydarzeniach zanim się tu, w tej przestrzeni znalazłam, byłam wrakiem i trzymałam się siłą woli. Z trudem chodziłam. Dziś jest już zdecydowanie lepiej, co pozwala mi prawie normalnie funkcjonować. 

Wczoraj wyprawa do Warszawy po materiały i następna w poniedziałek . Dzieje się. Inne sprawy zawieszone i program zastępczy w toku.

Zajmowanie się kotkami nie powodowało opóźnień w pracy. Kojec miały zrobiony z krosien, które już dziś przygotowane do ich funkcji podstawowej jako podobrazia.

Siatka kosztowała niewiele, i nie żal wyrzucić.

Taka trochę prowizorka, ale się sprawdziła. To już historia.

I została tylko fotografia.

  Robocze selfie. Jak na czas, że od maja następuje poprawa w funkcjonowaniu organizmu, to jest dobrze.

Mała ciągle jest wiedza o skutkach smogu. Moje wcześniejsze doświadczenia pozwoliły mi przeżyć i ten trudny etap dochodzenia do formy. Wiem, że trzeba czasu, aby pozbyć się toksyn. Od dawna jestem weganką i powinnien ten proces przebiegać szybciej, ale tak nie jest. 

*****

Koty nie kolidowały w realizacji planu, jaki  tu postanowiłam wykonać. 

Powyżej elementy do wykonania gobelinu 72x72cm. Dwa dni pracy, ostrej w podwójnym tego słowa znaczeniu. Kartony po owocach, a te  spełniały warunki, to bardzo twardy materiał i precyzyjnie przycinany teflonowymi ostrzami.

Ktoś powiedział, że tnę jak maszyna. No, właśnie nie jak maszyna.

431

 

Park rzeźby. Kolaż, jak nie można inaczej to chociaż tak i będzie się działo. Na początek trzy żółte kolumny.  Miejsca tu jest dużo i w kolejnych odsłonach umieszczę kilka obiektów. 

Takie piękne miasto bez galerii sztuki być nie może. Co do moich projektów to jestem ich pewna.

Tej "Złotej myśli" z literami przestrzennymi, ze sztabkowo ściętymi krawędziami. Litery z blachy aluminiowej złotą farbą malowane.Te powyżej

zbyt kosztowne i może bardziej tu takie z desek sosnowych (niektóre nieco grubsze od pozostałych). Co do złocenia to bym musiała poeksperymentować, ale to uprawnione działanie.

Albo tu wreszcie postawić ten obelisk.

Obelisk z drewna potraktowanego na złoto. Taki byłby najmniej kosztowny.

*****

 Był czas, że tak bardzo walczyłam o realizację różnych przestrzennych, także wnętrzarskich i teraz, kiedy z różnych powodów odpuściłam sobie te wysiłki i bez traumatycznego ciśnienia, chociaż z bólem, będę tak pokazywać i chociaż wiem, że ja już się do realizacji takiego przedsięwzięcia jak galeria z parkiem rzeźby, ogłaszaniu jakichś zrzutek, zakładaniu fundacji, nie podniosę i dla mnie to już historia, pracuję, aby wizję z nadzieją  oddać w dobre ręce.

Sama jestem ciekawa czy los tu pozwoli zrobić mi makietę Warsa i Sawy, wielkości naturalnej i miniaturę cukierka dla Powiśla. Naprawdę cudna instalacja, dopracowana w projekcie do ostatniego szczegółu i ciągle czekam na materiały.

To już dziś nie jest tak ważne dla sztuki, a bardziej dla literatury, ale zawsze.

*****

"Miej godność i szacunek do siebie. Nigdy nie błagaj o czas, zainteresowanie i obecność. Postaw na jakość, nie na ilość. Pamiętaj o tym, że prawda jest warta więcej niż największe kłamstwa. "

Cytat z profilu na FB "Nowoczesne kobiety Lelum.pl"

*****

 Trafił mi do przekonania ten tekst i robi się.

To, że nie znalazłam wsparcia dla moich dramatycznych i od lat, to nie znaczy, że tej sztuki nie napiszę. 

Teraz tylko trzeba mi się uporać z czymś, co zdarzyło się w tej przestrzeni i wymknęło mi się spod kontroli.

Biorę "na klatę". Żadna martyrologia, nigdy tego tak nie robiłam, żeby jakimiś nimbami się popisywać i teraz też o wszystkich aspektach tegoż, nie będę się rozpisywać, a tylko żal, że takie zakończenie.

****

Do tego parku rzeźby mała galeria sztuki współczesnej. Na początek tylko moje reliefy, gobeliny, grafiki i nad tymi pracuję. 

Miejsce dla sztuki użytkowej, ale nie tylko z lat 60, bo do tej dodałabym nowoczesną np. sofę Rona Arada, a może coś mojego autorstwa. 

Powyżej, już nasączone, elementy następnego gobelinu 72x72cm.

Jest tego sporo zrobione i taka idea, aby szkic tego przedsięwzięcia jak najbardziej ambitnie pokazać.

430

           Dwa lata temu pożegnałam na zawsze to miejsce i chociaż pięknie tam było to dobrze, że już nigdy tam nie wrócę.

           To nie był głupi pomysł, nawet jeżeli tylko teoretyczny i literacki bardziej, ale ogrom pracy kosztował, że już nie wspomnę o czasie ( chociażby średnio 4 godz. dziennie na przejazdy) . 

            I stało się źle potem bardzo, bo jedna stopa skręconą i złamany palec w drugiej, a co jeszcze bardziej to jakiś uraz w lewym boku. Wszystko to skutkiem upadku. Niełatwo było mi potem dojść do jakiego takiego zdrowia, a potem pandemia dopracowała do reszty całe przedsięwzięcie. Dziś tu powrót do tematu. 

Tak lepiej i słuchając można dużo zrobić...

...a robi się i do czasu kiedy to, mam nadzieję, skończy się ten stan nadzwyczajny. 

         Jest na ten czas program i myślę, że to zdrowie, które tu wraca mi sukcesywnie z dnia na dzień, pozwoli ten program wykonać. Więcej o planach nie piszę żeby nie zapeszyć i tylko tyle, że pokonując różne opory konsekwentnie, punkt po punkcie realizuję.

            Akcja "Fiksum dyrdum"..

          Rzadko już dziś używane "Fiksum dyrdum" znaczy "mieć kota", a akcja polega na znalezieniu dla dobrych domów dla czterech trikolorowych koteczek i dwóch rudych kotków. Mają 10 tygodni, są czyściutkie ( korzystają z kuwety ) i wyjątkowo piękne.

Cztery tricolory i dwa rude kotki. Cudne kiedy się bawią i śpią w coraz to różnych konfiguracjach.

Taka akcja na marginesie innych, i jeżeli zamiarem moim jest, aby stąd tylko najlepsze dzieła wychodziły, to chociaż mój udział niewielki to trzymam klasę.

         

          

         

           

          

         

          

         

         

          

         

         

          

 

               

         

           

         

          
 

429

           Grzeją!!! To jest jeszcze sierpień i wczorajsze zimno odebrało mi power i mając tyle podsumowujących ten miesiąc, a nawet całe półrocze relacji z akcji, całkiem odechciało mi się wszystkiego.

           A uporałam się z wieloma tematami...

To co najważniejsze, czyli pokonanie tych ułomności organizmu z racji zatrucia smogiem, bo to było najbardziej porażające. Do przyczyn innych dysfunkcji doszłam przez różne doświadczenia i ich weryfikację z takim skutkiem, że śmigam teraz po mieście i to nie dlatego, że w takich butach

Jak już o zdrowiu to koniecznie o tym, że bez żadnych leków ten stan osiągnięty i całkiem nieregularnie witamina B12, a i magnez od dwóch dni profilaktycznie.  Testowane ubrania i jedzenie to samo od lat wegańskie . 

Przygotowane w oczekiwaniu na brakujące materiały, ale to nie jest teraz priorytet.

Inne prace wykonane i to " z górką,  tu nie do pokazania i tylko wystawa spełni warunek potrzebny do publikacji.